Ποιος δεν νιώθει την ανάγκη μιας ελάχιστης ασφάλειας;;; Και να πει... όχι, θα λέει ψέματα γιατί απλούστατα είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση. Ο άνθρωπος πάντοτε πρόσβλεπε στην ύπαρξη του μεγαλύτερου αδελφού που θα απαντούσε σε κάθε πρόσκλησή του. Εδώ ακριβώς πάτησαν οι θρησκείες κι έφτιαξαν η καθεμιά το οικοδόμημά της. Λέω "έφτιαξαν", κι αυτό είναι σχήμα λόγου. Απλώς, οι άνθρωποι πάντα αποζητούσαν την ύπαρξη μιας ανώτερης, υπερβατικής τάξης, και θεωρούσαν ότι η ιδέα της θεότητας αποτελεί, στο επίπεδο της θεωρίας φυσικά, την υψηλότερη σύλληψη. Από την άλλη όμως έκαναν κάτι που μάλλον φαίνεται αντιφατικό. Δηλαδή, την προσωπογράφησαν με ευτελείς ιδιότητες. Έχει πει ο Βολτέρος ότι πλάσαμε τον Θεό κατ' εικόνα και ομοίωσή μας, και τον θέλαμε ένα είδος υπηρέτη μας με υπερφυσικές δυνάμεις για να ικανοποιεί τις απαιτήσεις και τα χατίρια μας. Κι αυτά δεν τα λέω για να κατηγορήσω τον ΑΝΘΡΩΠΟ. Όχι, βέβαια. Διότι δεν μπορεί κανείς μας να ερμηνεύσει την επίγεια παρουσία μας. Ξέρουμε απλώς ότι κάποιος μας πέταξε εδώ στη γη, δίχως να μας σπλαχνιστεί! Κι όταν συμβαίνουν γεγονότα όπως αυτό της Κεφαλονιάς, όπου οι άνθρωποι βρέθηκαν έρμαια της φύσης, ένα βαθύ παράπονο μας κατατρώγει. Όμορφος είναι ο κόσμος μας, αλλά να πάρει ο διάολος αυτός ο κόσμος τελικά υπακούει σε μια λογική ξένη προς τη δική μας. Γι' αυτό πρέπει κάποτε να καταλάβουμε ότι δεν έχουμε πολλές επιλογές. Μονάχα η αλληλεγγύη είναι το χρέος μας αλλά και υπέρτατος νόμος.
No comments:
Post a Comment